Custom Search

Sunday, August 8, 2010

ನನ್ನವಳು...

೨.

ಹೌದು, ಅದೇ, ಆ ದಿನ 14ನೇ ಏಪ್ರಿಲ್ 2006, ನಾನು ನನ್ನ ಗೆಳೆಯರು ಹಾಗೆ ಸುಮ್ನೇ ಸುತ್ತೋಕೆ ಅಂತ ಹೊರ್ಟಿದ್ವಿ (ಆಗ ನಂಗೆ ಇನ್ನೂ ಗೆಳತಿ/ಗೆಳತಿಯರ ಪರಿಚಯ ಆಗಿರ್ಲಿಲ್ಲ ;) :) ). ನಮ್ ದೋಸ್ತ್ ಶ್ಯಾಮ್ ಯಾವಾಗ್ಲೂ ಲೇಟ್, ಆದಿನ ಕೂಡ ಲೇಟೆ ಅವ್ನು. ಕಾದು ಕಾದು ಸುಸ್ತಾಗ್ತಿತ್ತು, ಸರಿ ಇವನ್ನ ನಂಬಿದ್ರೆ ಆಗೋಲ್ಲ ಅಂತ ಹೊರ್ಡೋಕೆ ಎದ್ವಿ, "ಇರ್ರೋ, ಬಂದೆ ಕಣ್ರೋ.... ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗ್ಬೇಡ್ರೋ.. ಪ್ಲೀಸ್ ವೇಟ್ ಮಾಡ್ರೋ... " ಅಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಕೂಗ್ತಿದ್ದಂಗೆ ಸಣ್ಣ ಸೌಂಡ್ ಕೇಳಿಸ್ತು. ತಿರುಗಿ ನೋಡಿದ್ರೆ, ಓಡಿ ಓಡಿ ಬರ್ತಿದ್ದ ಶ್ಯಾಮ. ದೂರದಿಂದ ಸಣ್ಣಗೆ ಕಾಣ್ತಿದ್ದ ಅವ್ನು, ನಮ್ಮನ್ನ ರೀಚ್ ಆಗ್ತಾ ಆಗ್ತಾ ಒರಿಜಿನಲ್ ಬಾಡಿ ಸೈಜು ಕಣ್ಮುಂದೆ ಬಂತು. ಇದಕ್ಕೂ ಮುಂಚೆ ಎಲ್ಲರ್ ಜೊತೆನು ಒಂದ್ ಒಂದ್ ಸ್ಮಾಲ್ ಫೈಟ್ಸ್ ಆಗಿತ್ತು, ಜಾಸ್ತಿ ದಿನ ಆದ್ಮೇಲೆ ಸಿಕ್ಕಿದ್ವಿ ಅಲ್ವಾ. ಹಂಗೆ ಕೆಲವು ಮಾತು ಬರುತ್ತೆ, ಕೆಲವು ಮಾತು ಹೋಗುತ್ತೆ. ಬೇಕಾದ್ದು, ಬೇಡದ್ದು, ಇರೋದು, ಇಲ್ದಿದ್ದು, ಎಲ್ಲ ಅಂದ್ರೆ ಎಲ್ಲ ಮಾತಾಡ್ತಾ ಟೈಮ್ಪಾಸ್ ಮಾಡ್ತಿದ್ವಿ. ಸೋ, ಈ ಮರಿ ಆನೆ ಎಂಟ್ರೀ ಆದ್ಮೇಲೆ, ಎಲ್ಲರ ಕಣ್ಣು ಈ ದೃಷ್ಟಿ ಬೊಟ್ಟಿನ ಮೇಲೆ ಬಿತ್ತು. ಮತ್ತೆ.. ಆಗಿನ ಟಾರ್ಗೆಟ್ ಇವ್ನೇ, ನಮ್ ಶ್ಯಾಮ.... ;) ;) . ಹ್ಮ್, ಶ್ಯಾಮನ ಕಾಲು, ಕೈ, ಇನ್ನೇನೇನ್ ಸಿಗುತ್ತೋ ಎಲ್ಲ ಎಳಿದ್ಮೇಲೆ, ಫೈನಲೀ ಹೋರ್ಡೋಣ ಅಂತ, ಹೊರ್ಡೋಕೆ ಶುರು ಮಾಡಿದ್ವಿ.






ಯಾವುದೇ ಅಡೆತಡೆ ಇಲ್ದೆ, ನಾವು ಸೇರ್ಬೇಕಿದ್ದ ಜಾಗ ಸೇರ್‌ಕೊಂಡ್ವಿ. ವ್ೂಊಓವವವ್ವ್... ನಿಜಕ್ಕೂ ಆ ಜಾಗ ಅತ್ಯದ್ಭುತ. ನೋಡೋಕೆ ಎರಡು ಕಣ್ಣು ಸಾಲೋದಿಲ್ಲ (ಅದ್ಕೆ ನಾನು 2+2 :) ), ನೆಟ್ಟಗೆ ನಿಂತು ಸುತ್ತ ಕಣ್ಣಾಡ್ಸಿದ್ರೆ, ಆಹಾ.. ಎಂಥ ಖುಷಿ ಅಂತೀರಾ. ಎಲ್ಲೆಲ್ಲಿ ನೋಡಿದ್ರೂ ಹಸಿರು, ಬರೆ ಹಸಿರು, ತಲೆ ಎತ್ತಿ ನೋಡಿದ್ರೆ ನೀಲಿ ಆಕಾಶ, ಬೆಳ್ಳಿ ಮೋಡಗಳು, ಅದರ ಚಿತ್ತಾರ. ತಣ್ಣಗೆ ಬೀಸ್ತಾ ಇದ್ದ ಗಾಳಿ ಕೆಲವೇ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ, ಬೆಳ್ಳಿ ಮೋಡಗಳ್ಗೆ ಒಂದೊಂದು ಹೊಸ ಹೊಸ ರೂಪ ಕೊಡ್ತಾ ಇತ್ತು. ಕೆಲವೇ ಸೆಕೆಂಡ್ ಅಲ್ಲಿ ಯದ್ವಾ-ತದ್ವಾ ಚೇಂಜ್, ಆ ತಂಪಾದ ತಂಗಾಳಿ ಆದಿನ ಎಲ್ಲ ಮೋಡಗಳ್ನ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಸೇರ್ಸಿ.. ನಮ್ಗಳ ಮೇಲೆ ಜೋರು ಮಳೆ ಸುರಿಸಿತ್ತು. ಅರ್ಧ ಘಂಟೆ ಮಳೇಲಿ ಚೆನ್ನಾಗಿ ನೆಂದು ಹಂಗೆ ಸುತ್ತ ಕಣ್ಣಾಡಿಸ್ತಿದ್ದಾಗ, ಅಲ್ಲಿ ದೂರದಲ್ಲಿ ಕಬ್ಬಿನ ಗದ್ದೆ. ಎಲ್ಲರ್ಗೂ ಪ್ಲಾನ್ ಓಕೇ ಆಯ್ತು... ಇದ್ದ ಜಾಗಕ್ಕೆ ಮತ್ತೆ ಬರುವ ಯೋಚನೆ ಮಾಡಿ, ಅಲ್ಲಿಂದ ಟೆಂಟ್ ಎತ್ತಿ ಕಬ್ಬಿನ ಗದ್ದೆ ಕಡೆ ಹೊರ್ಟ್ವಿ.


ಸುತ್ತ ನೇಚರ್ ನೋಡ್ಕೊಂಡು, ಮೇಲಿಂದ ಇಳಿದು ಗದ್ದೆ ಕಡೆ ಬಂದ್ವಿ. ಆ ಜಾಗ ಊರಿಂದ ಸುಮಾರು ದೂರ ಇದೆ ಅಂತ ಅನಿಸ್ತು. ಹಸಿದ ಆನೆಗಳಂತೆ ಕಬ್ಬಿನ ಗದ್ದೆಗೆ ನುಗ್ಗಿದ್ವಿ. ಈ ನುಗ್ಗಾಟದಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬೊಬ್ರು ಒಂದೊಂದ್ ಕಡೆ ಹೋಗಿ, ಒಬ್ಬರ ಕೂಗು ಮತ್ತೊಬ್ಬರಿಗೆ ಕೇಳದೇ ಇರುವಷ್ಟು ದೂರ ಹೋಗಿದ್ವಿ. ಒಬ್ಬರಿಗೆ ಮತ್ತೊಬ್ರು ಕಾಣೋದಂತೂ ಕನಸು, ಯಾಕಂದ್ರೆ ಆ ಕಬ್ಬು ಅಷ್ಟು ಎತ್ತರಕ್ಕೆ ಬೆಳೆದಿತ್ತು. ಕಬ್ಬು ತಿಂದಾದ್ಮೇಲೆ ಬಂದ ದಾರೀಲಿ ವಾಪಸ್ ಹೋಗೋದು ಅಂತ ಮನಸಲ್ಲೇ ಡಿಸೈಡ್ ಮಾಡ್ಕೊಂಡೆ. ಮೊದಲಿನ ಪ್ಲಾನ್ ಅಂತೆ, ಎಲ್ಲರೂ ನಾವು ಮೊದಲು ಇದ್ದ ಜಾಗಕ್ಕೆ ಬಂದು ಕಾಯ್ಬೇಕಿತ್ತು, ಇದು ಹೀಗಾಗುತ್ತೆ ಅಂತ ಮೊದಲೇ ಪ್ರಿಡಿಕ್ಟ್ ಮಾಡಿದ್ದಾಗಿತ್ತು, ಆ ಗದ್ದೆ ಎಷ್ಟು ದೊಡ್ಡದಾಗಿತ್ತು ಅಂದ್ರೆ ಸ್ಟ್ರೇಟ್ ವ್ಯೂ ಅಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣು ಎಷ್ಟು ದೂರ ಕವರ್ ಮಾಡುತ್ತೋ ಅಷ್ಟು ದೊಡ್ಡದಾಗಿತ್ತು :) .


ಗದ್ದೆ ಒಳಗೆ ನುಗ್ಗಿ, ಸುತ್ತ ನೋಡಿ, ಒಂದು ಅಂದಾಜಿನ ಮೇಲೆ ಯಾವ್ದು ತುಂಬಾ ಸ್ವೀಟ್ ಇರ್ಬಹುದು ಅಂತ ಗೆಸ್ಸ್ ಮಾಡಿ, ಸ್ವಲ್ಪನೆ ಬಳುಕಿದ್ದ, ಒಂದು ರೆಟ್ಟೆ ಸೈಜ್ ಇರೋ ಕಬ್ಬು ಮುರ್ದ್ಕೊಂಡೆ. ಅದರ ಬೇರು-ಸೋಗೆನ ಕೈ ಇಂದ ಕೀಳ್ತಾ, ಗದ್ದೆಯ ಒಂದು ಮೂಲೆ ಅನ್ಸೋ ಕಡೆ ಬಂದು ನಿನ್ತ್ಕೊಂಡೆ. ಸರಿಯಾಗಿ ನೋಡಿದ್ರೆ ಅದು ಮೂಲೆ ಅಲ್ಲ, ಅದು ಗದ್ದೆ ಮಧ್ಯೆ ಓಡಾಡೋಕೆ ಅಂತ ಸಣ್ಣಗೆ ಮಾಡಿರೋ ದಾರಿಯ ಒಂದು ಅಂಚಿನ ಮೂಲೆ ಅಷ್ಟೇ. ಕೈಲಿ ಇದ್ದ ಕಬ್ಬು ತಿನ್ನೋಕೆ ಶುರು ಮಾಡೋಣ ಅಂತ ಅಲ್ಲೇ ಕೂತ್ಕೊಂಡೆ. ಕಬ್ಬಿನ ಒಂದ್ ಕೊನೆನ ಬಾಯಲ್ಲಿ ಸಿಪ್ಪೆ ಸುಲ್ಯೋಕೆ ಅಂತ ಇಟ್ಕೊಂಡೆ. ಆಹಾ!!! ಆ ಸ್ವೀಟ್, ಆ ಜಾಗ್ದಿಂದ ನನ್ನ ಎಲ್ಗೊ ಕರ್ದ್ಕೊಂಡು ಹೋಯ್ತು, ಹಂಗೆ ಆಕಾಶದ ಕಡೆ ನೋಡ್ತಾ ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಕೊಂಡೆ. ಬಾಯಲ್ಲಿದ್ದ ಸ್ವೀಟ್ ಕಡ್ಮೆ ಆಗ್ತಿದ್ದಂಗೆ ಕಣ್ಣು ನಿಧಾನವಾಗಿ ಓಪನ್ ಆಗ್ತಿತ್ತು, ನೋಟ ಮೇಲಿಂದ ಕೈಲಿ ಇದ್ದ ಕಬ್ಬಿನ ಕಡೆ ಇಳೀತಿದ್ದಂತೆ, ಕಣ್ಣೋಟಕ್ಕೆ ಸ್ಟ್ರೇಟ್ ಆಗಿ , ಕಣ್ಣಳತೆಯ ದೂರದಲ್ಲಿ ಬಾಲೆ!!!!


ಒಟ್ಟು ಮೂವರು ಆ ಗದ್ದೆಯಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣಾಮುಚ್ಚಾಲೆ ಆಡ್ತಿದ್ರು ಅನಿಸ್ತು. ನನಗೆ ನಾ ಏನ್ ಮಾಡ್ತಿದ್ದೀನಿ ಅಂತ ಗೊತ್ತಾಗೋದರ ಒಳಗೆ ನಾ ಎದ್ದು ನಿಂತು ಅವಳ ಕಡೆ ನಡೀತಾ ಇದ್ದೆ. ಹತ್ತಿರ ಹೋಗ್ತಿದ್ದಂಗೆ ಮೈಯಲ್ಲೆಲ್ಲಾ ಏನೋ ಒಂದ್ತರಾ ಆಗ್ತಾ ಇತ್ತು, ಅವಳ ರೂಪ ಆಕೃತಿ ಕ್ಲಿಯರ್ ಆಗ್ತಾ ಬಂತು. ಕೂಗಳತೆಯ ದೂರಕ್ಕೆ ಬಂದಾಗ, ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಕಲರ್-ಕಲರ್ ಫ್ಲವರ್ ಇದ್ದ, ಪ್ಯೂರ್ ವೈಟ್ ಚೂಡಿದಾರ್ ಹಾಕಿದ್ದ ಅವಳು, ಸರ್ರ್ ಅಂತ ಪಕ್ಕಕ್ಕೆ ಓಡಿದ್ಲು. ತಣ್ಣಗೆ ಬೀಸ್ತಿದ್ದ ಗಾಳಿಗೆ ಹಾರಾಡ್ತಿದ್ದ ಕಪ್ಪಗೆ ನೀಳ ಇದ್ದ, ಕಟ್ಟದೇ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದ ಅವಳ ತಲೆಯ ಕೂದಲು ಮಾತ್ರ ಕಂಡು, ಹಿಂದೆನೇ ಹೋದೆ. ಅಷ್ಟ್ರಲ್ಲಿ "ಅಕ್ಕ, ನನ್ನ ಹುಡ್ಕು, ನಾ ಎಲ್ಲಿದ್ದೇನಿ ಹೇಳು" ಅನ್ನೋ ಸೌಂಡ್ ಕೇಳಿಸ್ತು. ಅವ್ಳು ಅವ್ರಿಬ್ಬರ್ಗು ಅಕ್ಕ ಆಗಿರ್ಬೇಕು ಅಂತ ಅನಿಸ್ತು. ಹಾಗೆ ಮುಂದೆ ಹೋಗ್ತಾ ಅವ್ಳನ್ನೇ ಹುಡುಕ್ತಿದ್ದೆ. ಸ್ವಲ್ಪ ಮುಂದೆ, ಇನ್ನೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಮುಂದೆ ಹೋಗಿ ಎಡಕ್ಕೆ ತಿರುಗಿ ನೋಡಿದ್ದ್ರೆ... ವೂವ್..!!! ಅದೇ ಕಣ್ಣು. ಅವಳೇ, ಅವಳೇ, ಆ ದಿನ ಆಸ್ಪತ್ರೆಲಿ ಮಿಂಚಿ ಮಾಯಾ ಆದ ಬೆಡಗಿ, ಅವಳೇ ಇವಳು!!!. ಮತ್ತೆ ಇವ್ಳನ್ನ ನೋಡ್ತೀನಿ ಅಂತ ನಾನು ಯೋಚನೆ ಕೂಡ ಮಾಡಿರ್ಲಿಲ್ಲ. ದೇವ್ರೆ ನಿಂಗೆ ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್, ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್ ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್ ಅಂತ ಸಾವ್ರ ಸಲ ಮನ್ಸಲ್ಲಿ ಅಂದ್ಕೊಂಡು ಅವಳ ಹತ್ರ ಹೋದೆ. ಆಟದಲ್ಲಿ ಚಿಕ್ಕ ತಮ್ಮ, ತಂಗಿನ ಹುಡುಕ್ತಿದ್ದ ಅವಳ ಕಣ್ಣು ನನ್ನ ಕಣ್ಣಿನ ಕಡೆ ನೋಡ್ತು. ಕಣ್ಣು!!!, ಅಬ್ಬಾ ಏನು ಮ್ಯಾಜಿಕ್ ಅದು. ಕಣ್ಣಲ್ಲೇ ಏನೇನೆಲ್ಲ ಮಾಡ್‌ಬಹುದು. ಉಸ್ಸ್ಸ್ಸ್ಸ್... ಸುಸ್ತಾದೆ.. ಇನ್ನೂ ಜಾಸ್ತಿ ಆ ಕಣ್ಣುಗಳ್ನ ನೋಡೋಕೆ ಆಗ್ದೇ, ಅವಳ ಹತ್ತಿರ ಹೋದೆ. ಒಂದೇ ಒಂದು ಮಾತು ಕೂಡ ಇಲ್ಲ, ಆದ್ರೆ ಕಣ್ಣುಗ್ಳು ಏನೇನ್‌ಬೇಕೋ ಎಲ್ಲ ಮಾತಾಡ್ತಿದ್ವು. ಆ ಮಾತಿನಲ್ಲಿ ಒಂದು ನಿರ್ಧಾರ ಆಯ್ತು, ಎಲ್ಲ ಓಕೇ ಆಯ್ತು... ವೋವ್ವವ್ವ್!!!... ಆಸಮ್!!! ಹೆಂಗೆಂಗೋ ಆಗಿ, ಹಿಂಗೆ ಓಕೇ ಆಗ್ಬಿಡ್ತು. ಹ್ಹ ಹ ಹ ಹ. ಮತ್ತೆ ಪರ್ಮಿಶನ್ ಸಿಕ್ಕಿಡ್ಮೇಲೆ ನನ್ನ ಕೈ ಅವಳ ಕೈ ಹಿಡ್‌ಕೋಳೋಕೆ ಅಂತ ಹತ್ತಿರ ಹೋಗ್ತಿತ್ತು. "ಲೋ ಗುಂಡಾ, ಎದ್ದೇಳೋ ಮೇಲೆ ಎಲ್ಲಿ ಹಾಳಾಗ್ ಹೋಗಿದ್ಯೋ, ನಿನ್ನ ಒಬ್ಬನ್ನೇ ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗೋಕೆ ಮನ್ಸಾಗ್ದೆ ಹುಡುಕ್ಕೋಂಡ್ ಬಂದ್ವಿ, ಎದ್ದೇಳು ಮೇಲೆ".


ಛೇ, ಎಂತ ಸುಂದರ ಕನಸು, ಡಬ್ಬ ನನ್ ಮಗ ಹಾಳ್ ಮಾಡ್ಬಿಟ್ಟ ಅಂತ ಬೈಕೊಂಡು ಎದ್ದು ಅವರ ಜೊತೆ ಹೋಗೋಕೆ ರೆಡೀ ಆದೆ. ಹಂಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಸ್ಟ್ರೇಟ್ ಹೋಗ್ತಿದ್ದಂಗೆ ಅದೇ ಹಿಂದಿನ ಸುಂದರ ಹಸಿರು ಕಾಣೋಕೆ ಶುರು ಆಯ್ತು. ಅಲ್ಲಂತೂ ಎಲ್ಲ ಮಿಸ್ ಆಯ್ತು, ಈ ಪ್ರಕೃತಿ ಸವಿಯನ್ನಾದ್ರು ಸವ್ಯೋಣ ಅಂತ ಖುಷಿ ಇಂದ, ಯದ್ವಾ-ತದ್ವಾ ಮಾತಾಡ್ತಾ ಗೆಳೆಯರ ಜೊತೆ, ಮತ್ತೆ ಮೊದಲಿದ್ದ ಪ್ಲೇಸ್ ಹತ್ರ ಬರ್ತಿದ್ದೆ. ಆಹಾ!!! ಅದೇ ಜಾಗ, ಅಲ್ಲೇ ನಿಂತು ಈ ಕಬ್ಬಿನ ಗದ್ದೆ ನೋಡಿದ್ದು, ಅಲ್ಲಿ ಸುಂದರ ಕನಸು ಕಂಡಿದ್ದು, ಕಾಣ್ತಿದೆ, ಕಾಣ್ತಿದೆ ಬಂದೆ ಬಂದೆ. "ಮಗು ಗುಂಡಾ, ಎದ್ದೇಳೊ ಬೆಳಗಾಯ್ತು, ಕಾಲೇಜ್ ಗೆ ಹೋಗ್‌ಬೇಕು".